door Hugo Vos | feb 15, 2022
ik snap wel die onzekerheid die mij sinds school is overkomen men heeft mij onderwezen men ging dus uit van onder wijs men heeft mijn wijsheid onderschat en deed alsof ik onder wijsheid zat zo legden ze een hoge lat terwijl ik best al wijsheid had hoe zou het zijn...
door Hugo Vos | feb 14, 2022
het is een g of is een f heel af en toe een c waarmee muziek ontsloten wordt dus neem die sleutels mee plaats ze op het lijnenspel (dat is het slot zeg maar) houdt ze stil, draai ze niet om want kijk, ze wijzen ergens naar zet op die lijn je toon maar aan en kijk… je...
door Hugo Vos | feb 13, 2022
vroeger kocht men apparaten als een luxe uitspatting niet alles was elektrisch nog en ik weet niet hoe het jou verging maar ik las alle boeken door die men meegaf met zo’n ding want bij alles wat een stekker had was ik een beginneling ik zoog echt alle kennis op van...
door Hugo Vos | feb 12, 2022
het wordt mooi weer zei men vandaag maar dat viel best wel tegen het dunne jasje dat ik droeg doordrenkte zich met regen toen men laatst over kou begon en wind waartegen ik me kleedde kon ik me laven aan de zon en liep het zweet me naar beneden het noodweer dat men...
door Hugo Vos | feb 11, 2022
ach lieve mensen toch wat een verademing heel in de verte gloort ergens weer licht kijk die bevrijdende toekomstverwachtingen leidden uiteindelijk tot dit gedicht De Ollekebolleke. Ik heb in alle voorgaande 1137 (!) dagelijks dagverzen nog niet één keer een...
door Hugo Vos | feb 10, 2022
er zitten korsten op mijn ziel restanten van zovele wonden gedroogd verdriet verleden tijd maar toch… hedendaagse korsten ze zitten er en af en toe laat er een los dan heeft er heling plaatsgevonden dat lucht weer op soms is er ook die neiging een korst vroegtijdig...
door Hugo Vos | feb 9, 2022
door Hugo Vos | feb 8, 2022
ik vroeg het aan mijn woordenboek het weigerde te praten zeg het me! dat schreeuwde ik stilte kreeg ik terug ik wil het weten! nu! de stilte werd alleen maar luider ik vraag het je nog één keer! en hief mijn hand al op wat … is … murw … ?! en toen het stil bleef...
door Hugo Vos | feb 7, 2022
op zich ben ik best smakelijk maar overduidelijk restant ik ben niet vers en zeker niet bedorven kan ‘nog wel een ronde door’ als het licht in de duisternis verschijnt word ik eerst opzij geschoven en als er dan niks beters is dan kiest men mij ik weet het het is mijn...
door Hugo Vos | feb 6, 2022
die zelfverzekerdheid ik ken ‘m wel maar ’t is zolang geleden teveel gezien teveel beleefd teveel kennis van het al ooit keek ook ik de wereld in de ogen beide benen op de grond mij kon ze niet raken die zelfverzekerdheid ik ken ‘m wel maar ’t is zolang...
