door Hugo Vos | jan 5, 2022
door Hugo Vos | jan 4, 2022
hoe ver kan mijn geheugen gaan als hij weer terug mag kijken tot hoe diep kan hij reiken in mijn zo levendig bestaan welk beeld raakt het nog aan en zal dat ooit bezwijken door alle jaren die verstrijken steeds verder van ’t begin vandaan ik kom steeds tot een jaar of...
door Hugo Vos | jan 3, 2022
lang geleden werd je passagier op de boemeltrein der werkelijkheid je hebt een enkeltje gekregen maak die reis met veel plezier en heb een aangename tijd je komt er zoveel schoonheid tegen de rijkdom ligt in ’t nu en hier waar de wereld zich met kleur plaveit en jou...
door Hugo Vos | jan 2, 2022
wat doe je als de zon eens ondergaat voor iemand die je lief is zeg je kom, snel, pak mijn hand ’t is donker daar ik trek je weer naar boven! of zeg je hier heb je mijn hand klim maar voorzichtig naar beneden dan kun je even kijken daar waar het zo duister is ik blijf...
door Hugo Vos | jan 1, 2022
ze vliegen over buiten mijn zicht maar onmiskenbaar hoor hoe traag dat ritmisch suizen die muzikale vlerkenslag op de blauwe hemel van mijn verbeelding zie ik ze gaan hun langgerekte lijven dansend op de zwaartekracht op weg naar elders Afbeelding: Photo by Richard...
door Hugo Vos | dec 31, 2021
’t was oud en nieuw toen ik voor het eerst van haar hoorde, mijn gillende keukenmeid toentertijd had ze verkering met de voetzoeker, mijn gillende keukenmeid van beide ouders werd het mij verboden met haar om te gaan, mijn gillende keukenmeid toen we elkaar stiekem...
door Hugo Vos | dec 30, 2021
niks is zeker in het leven dat is wat ik zeker weet wat u meteen een kijkje in mijn hersenwerking geeft alles spreekt elkaar daar tegen dat is altijd aan de hand en soms is dat ook niet zo ziet u? zo werkt mijn verstand hoe kan ik nou toch koers bepalen ik die overal...
door Hugo Vos | dec 29, 2021
ik vergat vaak echt te kijken heb daardoor zoveel niet gezien het meeste is aan mij voorbijgegaan en dus verloren bovendien zo vaak verdwaald in mijn gedachten veel te veel wereld in mijn hoofd ik heb mijzelf zoveel ontnomen en van schoonheden beroofd toch, mijn ogen...
door Hugo Vos | dec 28, 2021
de boom kan de storm wellicht niet hebben doorstaan nu hij daar kreunend op de bosgrond ligt uiteindelijk is neergegaan toch heeft ie nog zijn wortels aan de plek waar hij al zolang stond die was te licht de aarde daar gaf hem geen grond voor zijn bestaan want kijk...
door Hugo Vos | dec 27, 2021
och liefde wat ben je prachtig en tegelijkertijd zo ingewikkeld ik draag je in mijn hele wezen maar soms ben je zo zwaar af en toe til je me op laat je me net zo hard weer vallen of ren je heel ver van me weg en dan plots ben je weer daar ik wil je heel dicht bij me...
