door Hugo Vos | jun 6, 2021
’t was op uitgedroogd haar bron dapper was ze nog op pad gegaan twee blanco doeken mee terwijl ze wist dat het zinloos was ’t was weg ze had gekeken had gezocht gevoeld ’t bleef stil in haar een jammerlijk besef dat ze alles eerder al alles wat ze in zich had al had...
door Hugo Vos | jun 5, 2021
soms komen ze voorbij die foto’s van toen van voor mijn tijd waarop hij staat een jonge gast vol dromen vervuld van idealen een lach op zijn gelaat dan zie ik mij daar in zijn schoenen staan zo oud als hij en dan gebeurt er iets met hem in mij alsof opeens wij dikke...
door Hugo Vos | jun 4, 2021
ho ho ho ho! riep het wat gaan we doen?! heus mijn vingers hingen al klaar boven het toetsenbord heus men gebruikt mij nog hoor! zei het verbolgen ik hoor me zelf nog vaak zat heus nou… zei ik je bent al behoorlijk oud en best in onbruik… heus beledigd keek het mij...
door Hugo Vos | jun 3, 2021
je zult toch maar als vrouw geboren zijn in het lichaam van een man als je dan jezelf wilt zijn tja, wie wat ben je dan of stel je voor je wordt als man geboren in het lichaam van een vrouw hoeveel van je levensjaren zit je dan wel niet in het nauw wat dacht je van...
door Hugo Vos | jun 2, 2021
er is protest op aangetekend in het bosje van de Bokkenbuurt honden mogen niet meer komen die worden voortaan weggestuurd de baasjes zijn nu boos natuurlijk die zijn hun fijne loopje kwijt maar ik snap die nieuwe regel wel je stapt er steevast in de hondenschijt als...
door Hugo Vos | jun 1, 2021
tussen de tegels tussen de bloemen tussen het gras tussen het graan steeds wederkerend steeds resoluter steeds irritanter steeds weer wat meer onder de rijken onder braven onder de armen onder de goeien niet te voorkomen niet te verdelgen slecht te beheersen niet te...
door Hugo Vos | mei 31, 2021
ik liet mijn bad vollopen met liefde kneep er een flesje aandacht in kleedde me uit en stapte in het was een warm bad waarin ik stapte ‘kom maar’ fluisterde het zacht wat onwennig ging ik zitten steun zoekend aan de badrand want veel te vaak gleed ik al uit een...
door Hugo Vos | mei 30, 2021
ze stoppen huizen vol met hun bezit zijn als de dood dat kwijt te raken ze kopen sloten bouwen hekken en dure camera’s die het bewaken ze schrikken af met hondenbordjes hier waak ik om bang te maken van buurtpreventie zijn ze lid attentie en pas op wij waken ze...
door Hugo Vos | mei 29, 2021
hij koos bewust hij koos al vroeg hij koos ervoor om weg te gaan op weg te gaan zijn weg te gaan verliet zijn streek verliet zijn dorp verliet zijn huis een nieuwe kans een nieuwe baan een nieuw begin hij wilde meer hij wilde vrij hij wilde beter het was gewaagd het...
door Hugo Vos | mei 28, 2021
mag ik jou beschrijven? vroeg ik ik vind je zo mooi epibreren ik ben fictief! zei het, ik ben verzónnen dat kan dus nooit epibreren dat weet ik was mijn antwoord juist daarom wil ik jou epibreren ik ben betekenisloos kreunde het vraag het Carmiggelt laat mij toch...
