door Hugo Vos | apr 7, 2021
toe te geven wat je ontkende omdat je het niet wilde de schaamte die je ontweek door niet te kijken de pijn die je verstopte achter je eigen rug het verdriet dat je voorkwam door niet te huilen daaraan toe te geven blijkt wonderbaarlijk een...
door Hugo Vos | apr 6, 2021
daar stond de mens opeens op aarde de hoge paradijsdeuren achter hen vielen zacht maar resoluut in ’t slot ‘klik…’ een kille bries woei over het landschap het uithangbord met ‘Paradijs’ wiegde zachtjes heen en weer ‘ieiep… ieiep…’ Adam rilde, reikte met zijn hand uit...
door Hugo Vos | apr 5, 2021
het overkomt me steeds de liefde en het is waar ik voor koos het blijft vaak eventjes de liefde en het is er al zo’n poos het is hoopgevend de liefde en oh zo hopeloos het maakt me blij de liefde en even vaak zo boos het is reusachtig de liefde en tegelijkertijd zo...
door Hugo Vos | apr 4, 2021
we kaderen onze kinderen in zodat ze goed op ons gaan lijken maar of dat nou zo verstandig is dat zal maar moeten blijken met klonen van gedachtengoed gebaande paden en ideeën remmen we de vrije vleugelslag en houden we het kind beneeën doe niet ‘te dit’ en minder...
door Hugo Vos | apr 3, 2021
mijn vader is slechts gedeeltelijk zíjn vader ik ben daar dan weer een verdunning van mijn zoons zijn een verdunning van die verdunning en hun kinderen zullen weer verdunder zijn dit gaat al eeuwen voort en zal nog even duren twee vragen: hoe zuiver was nummer één en...
door Hugo Vos | apr 2, 2021
ik sloeg mijn schrift toevallig open waarna ik het zag staan nooddruftig zich vastklampend aan de lijntjes diende het zich vermagerd aan nooddruftig de letters keken mij met smekende ogen strak in het gezicht nooddruftig ik kreeg meelij maar wist niet wat te doen zou...
door Hugo Vos | apr 1, 2021
vraag jezelf wat dingen af of neem ze heel goed waar pak een pen schroef deze open schudt de ballast die erin zit uit op een uitgelezen krant originaliteitsdrang en rijmdwang liggen nu voor je gooi deze weg met krant en al schroef je pen weer dicht pak een leeg...
door Hugo Vos | mrt 31, 2021
er hing een briefje op een voordeur en ik dacht “de bel is stuk” maar het briefje sprak wat anders het spuwde boos haar ongeluk over iemand een stad verder kilometers hiervandaan ene Steven is een klootzak was te lezen achter ’t raam ik ken hem niet die Steven...
door Hugo Vos | mrt 30, 2021
ik heb een dakpan bij de deur staan ‘welkom’ staat erop in het venster staan twee gansjes met een blije houten kop ‘hotel mamma’ in de keuken op drie plankjes van karton op de schoorsteen staat een Boeddha gewoon, omdat dat kon de TV, een hele grote hangt te braken...
door Hugo Vos | mrt 29, 2021
ik ben gek op de liefde en de liefde op mij er gaat geen moment zonder verlangen naar de liefde voorbij ik ben gek op verlangen en verlangen op mij er gaat geen moment zonder de liefde naar verlangen voorbij
