Selecteer een pagina
 ze wreven langs mijn benen
krioelden om me heen
en waren niet alleen

schurken

hun geniepige lachjes
die maskertjes voor hun ogen
hadden me dus bedrogen

schurken

langs mijn billen gingen ze
langs mijn armen en mijn rug
van links naar rechts en weer terug

schurken

pas toen ik doorhad
wie ze waren
kwam ik los van mijn bezwaren

schurken

niet die boefjes die ik dacht
maar die kriebelige lettertjes
die aanrakerige ettertjes

van dat ene woordje:
schurken
Dit delen: