door Hugo Vos | okt 11, 2022
‘ooit’ dat is een heel traag woord het begint en vindt geen einde het heeft een schild en dikke huid en sleept zich op de tijdlijn voort geen mens op deze aarde weet waar de reis van ooit ooit stopt welk pad het kiest en hoe, hoelang laat staan hoe haar bestemming...
door Hugo Vos | sep 23, 2022
natuurlijk kan een mens niet lang op aarde zijn als tijd als meetlat wordt gebruikt de eeuwigheid stopt nooit en is dus onvoltooid wie niet het hier en nu gebruikt zit vast gebonden aan een korte levenslijn Mijn variant op de SixtijnDe versvorm Sixtijn stamt uit 2017....
door Hugo Vos | aug 1, 2022
ik golf over een eindeloze rivier van stenen in de bedding van een kloof roerloos ondergaan ze mijn tred terwijl ik beweeg over de loop die hen daar bracht hun tred zoveel trager dan de mijne een langzame beweging door de eeuwen die stenen wachten niet op mij maar op...
door Hugo Vos | sep 22, 2021
ik zag borden langs de snelweg schreeuwen dat ik in Jezus moet gaan geloven dan zal ik eindelijk eeuwig leven krijgen van zijn vader hoog daarboven die borden zijn daar neergezet door die vreemde groep van mensen die omdat ze hier geen tijd ervaren dan maar een eeuwig...
door Hugo Vos | jul 22, 2021
het hier en nu beangstigt me het is zo groot als ik erin stap is het oneindig het gaat voorbij de dood het hier en nu vraagt moed om het voluit te leven het duurt de hele eeuwigheid en tegelijkertijd maar even
