door Hugo Vos | mei 19, 2020
mijn hersenpan heeft een volume van zo’n dertienhonderd centiliter en daar past toch de hele aardbol in ik voel soms dat ik zelf die wereld ben mijn hart een volume van zo’n achtentwintig centiliter en daar past zoveel liefde in ik denk soms dat ik zelf die liefde...
door Hugo Vos | dec 29, 2019
Als kind kreeg ik wat sterretjes “Koud vuur”, zeiden ze “Dus ongevaarlijk.” Tot het een een zwarte streep trok op mijn hand en het tapijt Als puber kreeg ik de liefde. “Innerlijk vuur”, zeiden ze “Dus ongevaarlijk.” Tot het een zwarte streep trok op mijn hart en op...
door Hugo Vos | dec 22, 2019
heb een ruim hart met twee grote kamers de deur is altijd open iedereen welkom De grootste kamer is dan ook de gastenkamer dicht bij de linker boezem stroomt de liefde lekker houdt het warm en knus In de kleinste kamer woon ik zelf weet ook niet hoe dat zo gekomen is...
door Hugo Vos | aug 21, 2019
mijn glazen hart speelt een onzinnig spel op het speelbord van mijn leven de tegenstander is mijn metalen brein die denkt te weten hoe het spel gespeeld mijn glazen hart speelt op gevoel plaatst zetten daardoor ingegeven mijn metalen brein wikt, weegt, heroverweegt,...
door Hugo Vos | aug 2, 2019
ik denk aan jou en het wordt vloed een zilte zee bespoelt mijn wangen dit hart van wrakhout wordt met zand bedekt de zon gaat onder in verlangen Teken het dichtsbijzijnde strand
