door Hugo Vos | nov 17, 2020
hij liet de wereld van zijn schouders rollen de last werd hem nu toch te zwaar nou kon hij wel wat hebben maar ’t was altijd stilstaan zelden hollen het begon hem door zijn hoofd te tollen altijd stond hij voor de ander klaar zijn eigen sores maakte hij onwaar door ze...
door Hugo Vos | okt 29, 2020
de lafaard sprak ik ben een moetje het ging bij de start al mis ik had geen keuze dan te komen dus ik nam die hindernis de held die boog en sprak ik groet je want weet je wat bijzonder is jij voegt je naar d’omstandigheden je bent meegaand en dus een...
door Hugo Vos | dec 25, 2019
de helden van mijn jeugd leefden in kleine pocketboeken hun ruige avonturen kwamen uiteindelijk voor mij te hard toch uit de doeken helden die ik als puber kreeg waren mijn ruige schoolgenoten hun grote mond en hun bombarie heb ik uiteindelijk verstoten ‘k had ooit...
door Hugo Vos | mei 30, 2019
De camera’s staren me aan (Drie keer een oog met autocue) De regisseur glimlacht Steekt zijn hand omhoog Applaus zwelt op Ik knik, de hand zakt Het publiek valt stil Ademloos “De wereld volgens Hugo” (Mijn eigen inspiratie show) (Een hit…) (Ik ging vooraf al helemaal...
door Hugo Vos | aug 16, 2017
De ramen waren nog gesloten De tuindeur nog potdicht Ik stopte spullen in mijn koelkast Ik was heel hard aan een gezonde maaltijd toe en zou dus fijn voor mij alleen gaan koken met de spullen die ik zojuist nog had gekocht Toen plotseling van buiten mijn naam luid en...
