door Hugo Vos | dec 4, 2022
als je alles gaat bekijken door de ogen van een kind gaat er een wereld voor je open die zijn weerga nergens vindt de wereld die wordt heel bijzonder alsof je voor het eerst iets ziet al het kleine is plots groter wat je al kent herken je niet het is de schoonheid van...
door Hugo Vos | nov 10, 2022
ik heb een erfenis ontvangen van het kleine kind dat vol verlangen diep binnen mij zijn bedding vindt en onbevangen leven wil dat zo afhankelijk is van anderen die al al dan niet zijn noden zien of niet altijd ontvankelijk zijn voor alle kreten die hij stoot en stiet...
door Hugo Vos | okt 30, 2022
de starheid waar ik mij in kleed(ik noem dat leven… wat een farce)tikt jaren weg en de secondentotdat ik ergens onderwegmijn ware zelf weer heb gevondenen als ik dan mezelf weervindwaar staan de wijzers danvan dat moment waarschijnlijk terug weer bij dat kinddie de...
door Hugo Vos | jul 28, 2022
hij zou zijn hoofd graag zachtjes leggen op zijn moeders warme schoot haar vingers door zijn krullen kroelend maar ’t kan niet meer want ze is dood ’t zou ook een heel erg raar gezicht zijn een volwassen man, zo groot toch ’t kind in hem dat is nog klein ach ’t kan...
door Hugo Vos | mei 3, 2021
ze had haar liefde ingevroren op de dag dat het beschadigd raakte nu zou ze slechts als het echt nodig was en op haar eigen tijd het in kleine porties uit de vriezer halen het maakte haar een koude vrouw met bitse ogen de ijskristallen op haar tong maakten haar...
