door Hugo Vos | jan 24, 2021
dit eerste stilgezette ogenblik jouw lippen aanraakbaar bij de mijne heb ik kristalhelder voor de geest en houd ik vast tot in de eeuwigheid steeds als jij mijn hart opnieuw doet smelten weet ik dat dit moment er ooit zo breekbaar heel even...
door Hugo Vos | jan 17, 2021
mijn geest zo licht dwaalt door de nacht gedragen op de wind het beeld zo scherp kleurenpracht ’t wordt in detail tot mij gebracht grillig haar pad de vleugelslag terwijl ze door mijn dromen jacht en ’s morgensvroeg dwarrelt ze zacht terug op het kussen neer waar ik...
door Hugo Vos | jan 11, 2021
terwijl het buiten kilt en guurt de vorst haar adem over aarde stuurt de straten leeg zijn van verdriet treur ik niet, nee treur ik niet want in mij warmt het en het straalt het nieuws dat vast geen covers haalt gaat in mij rond als vuur zo vlug ze komt weer terug, ze...
door Hugo Vos | okt 16, 2019
ik lig aan aan, aan witte lakens zoals men vroeger deed ik weet dit warm banket mag heel lang duren jij wordt opgediend geeft als amuse een stukje bloot bloot tergend langzaam naar de eerste gang fluister je lieve woordjes dan geef je het het voorgerecht je kust me...
door Hugo Vos | aug 3, 2019
de avond ligt ik kruip ernaast en trek de dag over ons heen we nestelen ons behaaglijk warm onder een deken van gedachten we draaien wat tot het zich plooit uiteindelijk worden we één het kussen geeft haar dromen vrij en gidst ons door verbeelde nachten Teken een...
