door Hugo Vos | sep 19, 2020
ik speelde dat ik iemand was want in spel kan immers alles en na afloop van het spel ontdekte ik dat ik mezelf had gespeeld hoe fijn is dat
door Hugo Vos | sep 13, 2020
er zitten deuken in mijn ziel kleintjes maar ook hele grote soms glijd ik onverwachts daarin dat voelt behoorlijk klote zo’n deuk is rond met gladde wanden van onderop tot bovenin uit zo’n dal naar boven kruipen heeft -begrijpelijk- geen zin beneden blijven lijkt geen...
door Hugo Vos | jul 6, 2020
te ontdekken dat je niet omviel uit zwakte maar door de terugslag van je kracht
door Hugo Vos | dec 1, 2019
ik woon dichtbij een zee van tranen een baai vol golven van verdriet waar ook ik bij tijd en wijle (te vaak) de mijne in vergiet soms loop ik er mijn avondrondje en zie de zon die zee in zinken dan voelt de einder heel nabij en ook de wens om te verdrinken in die...