door Hugo Vos | okt 6, 2022
de wereld past niet in mijn hoofd ‘t is simpelweg niet meer te dragen het knikkebolt en knakt opzij de wereld wordt me veel te groot mij waren antwoorden beloofd wat ik kreeg waren slechts vragen stop daar de oorlogen nog bij en ziehier: een mens in nood ik heb er...
door Hugo Vos | sep 19, 2022
het wordt zo vaak gezegd in ’t Frans leef het maar in roze ’t idee is mooi zo’n roze bril maar wat nou als de zonnebril die ik bezit glazen heeft die donker zijn hoe kleur ik ooit mijn uitzicht dan naar zuurstok en zoetsappigheid ik wil hier niet gaan somberen maar ik...
door Hugo Vos | feb 24, 2022
de dichter vecht met alle letters om vorm te geven aan wat is hij tracht de lezer mee te nemen in zijn geluk of droefenis die pakt hij in in mooie woorden zo wordt zijn pijn ietwat verzacht de lezer leest tussen de regels wel of hij moet huilen of juist lacht maar...
door Hugo Vos | jan 19, 2022
door Hugo Vos | okt 5, 2020
en nu de zomer opnieuw haar jas uitdoet en ik ‘m aan knisperen de herfst en ik hand in hand met onze voeten door de bontgekleurde straten zo peinzen we onder onze natbewaaide kruinen over wat we graag behouden willen maar toch los zullen gaan laten ze sombert wat ...
