door Hugo Vos | nov 7, 2021
ik heb je hart op straat gevonden het lag daar kwetsbaar zo alleen jij sloeg de deur dicht na die ruzie en vertrok ‘k weet niet waarheen je hebt je hart niet meegenomen wierp dat zomaar ergens neer waar het zat zit nu jouw woede voor liefde is klaarblijkelijk geen...
door Hugo Vos | okt 6, 2021
er liep een kudde kinderen achter de juffrouw aan de regen kletterde de stemmen klaterden ik vroeg me af waar deze natte kudde heen zou gaan opvallend is dat toch wat kan het mij nou toch schelen twintig anonieme kinderen een juf die ik niet ken een onbekende vader om...
door Hugo Vos | jun 17, 2021
vaak als ik wandelend op straat naar de tegels kijk zie ik veel vertrouwen liggen al die mensen die voor mij gingen zijn het het klaarblijkelijk ergens verloren in zichzelf in de ander de buurt de maatschappij en opvallend vaak de mensheid ik raap het altijd op zo...
door Hugo Vos | mrt 22, 2021
ik vond een hart op straat het klopte nog ’t was koud dat wel geschrokken zocht ik om mij heen wie of zijn hart verloren had was het dat meisje daar dat smachtend naast die jongen zat of was het juist van hém? misschien die wandelaar die met die puppy liep? toen zag...
door Hugo Vos | jul 28, 2020
op haar knietjeskleurt ze de tegelshaar handjes kleurt ze meeik zie vertederd toeoh onschuld!een jaar of zesze kan al schrijvenhet trottoir:haar schildersdoekhet model:haar binnenwereldwie is haar muzevraag ik mijterwijl ze vorm geeftaan haar zielze pakt weer inde...
