door Hugo Vos | dec 23, 2022
je hijst je maar de boom weer in die ballentent, vol tegenzin waarom? dit is toch van de zotte maar ja, het is weer kerst tenslotte en ook al heb je er de pest flink in je speelt ‘mooi weer’ met je gezin opdat de buurt geen krasjes spotte ja ja, het is...
door Hugo Vos | dec 2, 2022
het rijmboek ligt beduimeld klaar het scherm half leeg, maar net begonnen het ritme wordt aan elke laars gelapt Nederland heeft het WK nog niet gewonnen de rijmklank dwingt de schrijvers voort te weinig tijd en die suprise! Sinterklaas en Pieterknecht laten menig...
door Hugo Vos | nov 18, 2022
zeg pappa als ik mij aanschouw terwijl ik ’s morgens voor de spiegel sta moet ik mijzelf steeds weer tot jou verhouden want door de toverkracht van DNA zie ik daar steeds weer jou Het handje. Vorige week mislukte mijn poging voor deze versvorm. Want echt, hij is...
door Hugo Vos | nov 11, 2022
ik heb vandaag een plas gedaan die ik vervolgens naar de dokter bracht op zich is daar niet veel bijzonders aan maar al die schaamte had ik niet verwacht waar komt die toch vandaan? Ik dacht een ‘Het handje’ te schrijven. De structuur klopt bijna. Maar ik...
door Hugo Vos | okt 21, 2022
kijk wanneer ik met mijn handen naar de hemel reik reik ik uit terwijl ik boos naar alle goden kijk ik denk dat ik me niet graag in aanvaarding schik schik eigenlijk ook mijn woede daar denk ik mijn handen willen even in het universum zijn zijn wijzend naar de goden,...
