door Hugo Vos | feb 27, 2022
de dans van de gelovige niets meer dan het ontspringen van de wanhoop dat het leven ongevraagd over hem heen kan walsen een chachacha van angsten dat hij mede schuldig is en dus maar volger werd zo hoeft hij in zijn eigen dans de leider niet te zijn de kroeg waarin...
door Hugo Vos | feb 20, 2022
zoveel gezichten heeft de gletsjer langzaam schuivend over ’t land kijk maar goed je kunt ze tellen schiet wel op en haast je want ze zal binnenkort verdwijnen omdat de mens een leefstijl kiest waarmee haar afdruk op de aarde maakt dat ze haar gezicht...
door Hugo Vos | feb 13, 2022
vroeger kocht men apparaten als een luxe uitspatting niet alles was elektrisch nog en ik weet niet hoe het jou verging maar ik las alle boeken door die men meegaf met zo’n ding want bij alles wat een stekker had was ik een beginneling ik zoog echt alle kennis op van...
door Hugo Vos | feb 6, 2022
die zelfverzekerdheid ik ken ‘m wel maar ’t is zolang geleden teveel gezien teveel beleefd teveel kennis van het al ooit keek ook ik de wereld in de ogen beide benen op de grond mij kon ze niet raken die zelfverzekerdheid ik ken ‘m wel maar ’t is zolang...
door Hugo Vos | jan 30, 2022
als ontsteltenis je pakken wil zomaar ergens in je leven is het enige wat je kunt doen het gewoon de ruimte geven ontsteltenis is er op uit jouw weerstand vast te pakken wil alle moed die jij bezit in al je schoenen laten zakken vecht je niet los, laat het maar toe...
