en staart ge de onzekerheid in het gelaat met lede ogen wordt uw kracht op kracht gewogen raakt dan niet nu het vertrouwen kwijt hebt liever lief in deze tijd ook dit wordt ooit weer omgebogen is alle angst u weer ontvlogen en leeft ge weer in helderheid de mensch kan meer dan hij kan dragen kent in samenzijn niet half haar krachten juist in zulks een zware dagen hoeft zij zichzelf niet af te vragen moet ik alleen in deze duistere nachten de lasten van mijn lijden dragen
(c) FuroreHugo
Iedere dag een vers.
Gevangen in verdichte taal: een gedachte, een beleving, een observatie die me deze dag aantikte.
Ik vind het erg leuk als je me volgt en zo af en toe een reactie geeft.
Vul je e-mailadres in of gebruik de ‘volg-knop’ en je ontvangt iedere dag een dagvers dagvers.
Ik sta overigens ook open voor verzoekversjes. Draag gerust een onderwerp aan ;-).
Gekozen versvorm:
Klassiek sonnet