de klok die draait mijn dagen rond
en daardoor zie ik lijdzaam aan
hoe snel de jaren zijn gegaan
vanaf de dag dat ik ontstond
zie de secondewijzer driftig tikken
volg ik hem, nadert mijn einde snel
maar volg ik dan de juiste wel?
ik kan ook op die anderen mikken
die lange geeft me veel meer tijd
zijn tempo laat me niet zo jagen
hij kent de kunst van het vertragen
en scheldt me en passent mijn onrust kwijt
maar die korte doet me pas beseffen
doordat ik amper zie dat hij beweegt
dat wanneer je niet met klokken leeft
je denken kunt: “ik heb nog effe”
Teken hoe laat het is nu
(Op de dag van mijn verjaardag 🙂 )