door Hugo Vos | nov 18, 2019
ik trek dus nooit mijn nachtkleed uit in mijn huis en ook op straat heb ik altijd mijn pyjama aan naar de winkel naar mijn werk naar de dokter of de buren zie je mij dus in pyjama gaan op de bühne op visite op een bruiloft het station zal ik steevast in pyjama staan...
door Hugo Vos | nov 17, 2019
kunnen de sterren en planeten nou echt bepalen wie ik ben het staat geschreven op de hemel hij is een kreeft dus ken ik hem het was herfst tussen de lakens toen ik bevlekt ontvangen ben ze hebben het goed weten te plannen hij wordt een kreeft, we kennen hem...
door Hugo Vos | nov 16, 2019
als de herfst dreigt in mijn hoofd en ik hoor een merel zingen of hoe de zaal kan roezemoezen vlak voor de voorstelling gaat beginnen als de zon tot op het laatst helemaal de zee in zakt en niet vlák boven de einder door een wolk wordt afgeplakt als ik onthouden heb...
door Hugo Vos | nov 15, 2019
hoe fijn het is als jij me aankijkt die blijheid op je snoet doet me zo goed zoals je steevast bij de deur al staat te wachten mij in jouw gedachten hoe warm je voelt als ik je streel de zachtheid van je haren wil ik bewaren de manier waarop je mij bespringt je adem...
door Hugo Vos | nov 14, 2019
Ik sprak vandaag een zwerver die verloren op een koud nat bankje zat temidden van een berg met spullen. Ik vroeg: ”Wat draag je allemaal bij je man?” “In die tassen van de supermarkt”, zei hij “Daar zitten al de boodschappen die ik van mijn ouders kreeg. Dat ik niet...
