door Hugo Vos | jan 9, 2022
hoe het mij soms lijkt alsof dat piekmoment al is geweest haperende lampjes de slingers niet meer ‘je van het’ over mijn ballen maar te zwijgen ooit in dankbaarheid ontsproten en ach dat pad dat ik beliep tot volle wasdom kunnen komen dat ging niet zonder zon of wind...
door Hugo Vos | jan 3, 2022
lang geleden werd je passagier op de boemeltrein der werkelijkheid je hebt een enkeltje gekregen maak die reis met veel plezier en heb een aangename tijd je komt er zoveel schoonheid tegen de rijkdom ligt in ’t nu en hier waar de wereld zich met kleur plaveit en jou...
door Hugo Vos | okt 5, 2021
ze zitten los of veel te strak ze geven rust en ongemak soms zijn ze slap soms erg stug maar ze gaan door en heel ver terug ‘t is een systeem dat zonder jou niet volledig functioneren zou pak ze eens op met beide handen bekijk bewust eens je familiebanden Martine...
door Hugo Vos | aug 21, 2021
daar zit ik voor de spiegel in mijn blote bassie (echt zo’n woord van hem) natuurlijk ik heb een ander lijf maar toch dat kippenborstje (óók zo’n woord) mijn lichaam transformeert meer en meer richting het zijne mijn huid is al zo gelijkend mijn gedrag was al op weg...
door Hugo Vos | jul 21, 2021
ik zag in Frankrijk mensen dansen op een plankier in d’ oude stad de muziek stond net ietwat te hard men stapte vol naast de cadansen en of men er plezier in had dat zag ik ook niet aan die Fransen ’t leek een optocht van rouwkransen die hun beste tijd hebben gehad er...
door Hugo Vos | mei 16, 2021
meer staat er niet hoeft er ook niet te staan dit is wat hij was en hoe hij wordt gemist die rol is uitgespeeld en door de jaren heen wordt zelfs dat stukje bij beetje uitgewist straks als de kinderen allen overleden zijn wordt hooguit naar zijn naam...
