door Hugo Vos | mei 14, 2021
er liepen tranen langs mijn beeldscherm naar beneden schreien deed het maar waarom vroeg ik me af schreien leek me niet nodig tot ik beter keek toen zag ik het schreien dat mooie woord ongebruikt in een hoekje vergeten en verdrietig schreien niet het beeldscherm maar...
door Hugo Vos | mei 9, 2021
vanuit de satellieten komt de berichtenstorm in megabittendonderwolken en een continuïtijdlijn op mij af waar kan ik onder schuilen wat beschermt mij tegen wat er uit de hemel over ons wordt uitgestort natuurlijk ik kan zonder en ieder apparaat kan uit dan lijk ik...
door Hugo Vos | apr 15, 2021
de lente wil van start in mij ik wil zo graag weer bloeien dat het buiten herfst lijkt kan me eventjes niet boeien die ingesloten knop in mij heerlijk langzaam opengaan dat kriebelend gevoel in mei daar dan eventjes geen einde...
door Hugo Vos | apr 11, 2021
we kunnen het zo goed dat naar de anderen wijzen we plaatsen iedereen zo makkelijk in een hok als er eens een ramp gebeurt is dat simpelweg hun schuld dan sluiten we ze buiten en vormen we een veilig blok tegen dat wat anders is zo hoeven we niet te kijken naar de...
door Hugo Vos | apr 4, 2021
we kaderen onze kinderen in zodat ze goed op ons gaan lijken maar of dat nou zo verstandig is dat zal maar moeten blijken met klonen van gedachtengoed gebaande paden en ideeën remmen we de vrije vleugelslag en houden we het kind beneeën doe niet ‘te dit’ en minder...
door Hugo Vos | mrt 23, 2021
er valt zoveel te kiezen ga ik links of ga ik rechts maar als ik rechts ga links laat liggen dan… stress! zoveel steeds te overwegen wat als vijf in plaats van zes en hoe zit het dan met acht of negen wat als… stress! zoveel is er te bepalen ik moet gaan voor het...
