door Hugo Vos | mrt 7, 2022
ik heb er zoveel die ik koester en heb er zoveel die ik haat zoveel die ik eeuwig mee wil nemen zoveel die ik liever achterlaat maar verdomme ik heb niet kiezen wat ik inprent en wat niet ongeacht of ze me vrolijk maken of doen huilen van verdriet weet ik jaren later...
door Hugo Vos | mrt 6, 2022
over mijn bestemming kun je discussiëren over mijn route net zo zeer maar net als jij begon ik lang geleden met simpelweg proberen het ontdekken van een pad niet wetend nog waar het zou leiden ook ik kwam vroeg mijn vragen tegen bij welke kudde wil ik horen loop ik...
door Hugo Vos | mrt 5, 2022
als ik dan toch een god moet dienen laat gij het wezen dan Natuur gij die leven bracht op aarde zuurstof creëerde water, aarde en het vuur die zonlicht bracht met al haar krachten de duisternis en zoet en zuur U vanuit mijn diepste wezen ben ik dankbaar zal ik eren...
door Hugo Vos | mrt 4, 2022
er lag vandaag een vrouw op straat haar benen half in een spagaat manlief stond er onbeholpen naast wist niks te doen, zoals dat gaat ik schoot te hulp zo ben ik wel want ik doe graag een goede daad ik vroeg hoe of het met haar ging ja, niet zo goed, sprak ze kordaat,...
door Hugo Vos | mrt 3, 2022
wie is toch die vrouw die met haar naakte lichaam haar armen spreidt en huid op huid mij koestert haar geborgen liefde geeft aan mijn bange hart dat vluchten wil zodra ze haar armen sluit die me zachtjes op het voorhoofd kust en zegt het is oké leg je hoofd maar op...
door Hugo Vos | mrt 2, 2022
door Hugo Vos | mrt 1, 2022
och had ik maar een bakje waarin ik troost zou kunnen doen ik deed er alles in wat ik aan troost bezat en zou een rondgang bij mijn buren maken hen vragen of er nog wat over was aan troost die zij bezaten en als mijn bakje vol zou raken dan zorgde ik voor nieuwe...
door Hugo Vos | feb 28, 2022
ik probeer het wel eens mijzelf voor te stellen dat er geen verbeelding is maar mocht me dat ooit lukken kan ik me dat niet voorstellen Deze week Bas van der Steen: ‘Verbeelding’
door Hugo Vos | feb 27, 2022
de dans van de gelovige niets meer dan het ontspringen van de wanhoop dat het leven ongevraagd over hem heen kan walsen een chachacha van angsten dat hij mede schuldig is en dus maar volger werd zo hoeft hij in zijn eigen dans de leider niet te zijn de kroeg waarin...
door Hugo Vos | feb 26, 2022
de duifjes zijn er weer op mijn balkon hij slooft zich uit in nederig naar haar buigen terwijl zijn krop uit volle borst de liefde koert draait zij haar snavel weg en tuurt wat naar de zon hij geeft niet op en blijft maar sloven hetzelfde lied, dezelfde dans, dezelfde...
