door Hugo Vos | okt 19, 2021
we mopperen op wind en regen het zet de buien in ons aan het valt ons vaak behoorlijk tegen als wij er weer door moeten gaan dan zien we niet dat het doet leven hoe zaad verspreidt en kiem ontwaakt als beiden ons niet was gegeven was onze wereld nooit gemaakt Winny...
door Hugo Vos | okt 10, 2021
’t was pas in de laatste eeuwen dat het de mensen niets kon schelen en men maling kreeg aan de natuur met wie ze de aarde moesten delen ze rukten het de longen uit door de oerwouden te kappen tot ze na een eeuw of wat zelf naar zuurstof moesten happen ze dempten zeeën...
door Hugo Vos | aug 1, 2021
‘k probeerde de hemel naar me toe te halen want hier in ’t aardse vind ik het zo zwaar ’t zit hier zo ontzettend vol met tegenslagen daar ben ik echt nu wel een keer mee klaar men zegt dat in de hemel álles goed gaat daar leven leeuw en lam in vrede naast elkaar...
door Hugo Vos | apr 21, 2021
daar waar ik vroeger met een grasspriet in de mond naar de hemel lag te staren kijk ik nu met kromgetrokken schouders naar de grond de wolkfiguren die -tijdloos ooit – de ingang tot mijn fantasieën waren waren nu opvallend vaak onder...
door Hugo Vos | apr 8, 2021
de laatste mens draaide zich om ’t was stil op aard het licht kon uit een boom, een vis echt geen idee hoe of dat was hij had ze slechts van horen zeggen de mensheid had op het laatst blad van ‘t dikke boek in no-time alles uitgeleefd en had nu het geen zin meer had...
