door Hugo Vos | jan 15, 2023
Lief dagboek, Wat is het lang geleden dat ik in je geschreven heb. Ik heb je laten verslonzen en dat spijt me. Hoe lang lig je nou al niet in het laatje van mijn bureau? Toen ik je er uithaalde lag er gewoon een laagje stof op je! Er is ook zoveel gebeurd in mijn...
door Hugo Vos | sep 1, 2022
vijf zusters in hun witte jassen staan voor de deur van het gebouw de nagels bruin van nicotine hun huid gerimpeld, droog en grauw hun zorg gaat uit naar wat bejaarden die hijgend in hun stoelen hangen zwartbelongd hun dagen vullen met naar een spoedig eind verlangen...
door Hugo Vos | mei 9, 2022
ze had de markt goed ingeschat en kende zo haar waarde toen ze voor ’t raam daar op de gang zich naast haar plantjes schaarde het rode lampje kleurde mooi bij het tapijt zo voor de deuren ze wist dat hier veel volk kwam van haar mocht het gebeuren ze zwaaide naar...
door Hugo Vos | jul 23, 2021
dat is nou echt zo’n woord dat zelf al zegt wat het in wezen is oubollig spreek je het uit met au of oe het blijft oubollig niet meer van deze tijd maar van, tja van wanneer? oubollig wijst naar lang geleden uit de mode toen en daar oubollig ruikt naar de sigaren van...
door Hugo Vos | aug 25, 2020
veel oude mensen dragen oudemensenkleren de broeken grijs te wijd te hoog jurken synthetisch vol met bloemen en de ceintuur houdt het omhoog is het een style verlies aan smaak wordt men gedwongen of ligt mijn lat gewoon te hoog? hoe dan ook mocht ik dit gaan dragen...
