door Hugo Vos | jun 10, 2020
je spullen hebben jouw waarde zolang jij ze maar bezit het lepeltje van oma de zelfgebreide sjaal dat porseleinen olifantje die foto met die vis het zachte borsteltje mooi he? hoe je je hechten kunt aan spullen? als je dood bent wordt het...
door Hugo Vos | mei 14, 2020
de mens filosofeert wat af over de zin van het bestaan waartoe, waarom en sinds wanneer en ook waarheen we gaan terwijl wij druk zijn met de rede (we maken kleine dingen groot) gaan gewoon in ’t mezennest negen ongeboren mezen...
door Hugo Vos | mei 12, 2020
en als ik dan gestorven ben welke woorden blijven dan nog in mij achter er zitten er nog zoveel in die ik bij leven niet geschreven kreeg ik smeek je grijp me bij mijn koude enkels keer me om schud mijn kadaver leeg schraap zelfs de laatste letters uit mijn strot en...
door Hugo Vos | apr 19, 2020
Ik ben hartstikke dood. Vanmorgen gebeurd. Ik zat op mijn fiets en in enen kwam van rechts die tuctuc. In Amsterdam nota bene. Maar het kan ook gewoon een ijzeren hond geweest zijn. Het ging ook zo snel. Dat lawaaiige driewielige bromfietsapparaat scheurde de hoek om...
door Hugo Vos | jan 31, 2020
de dood trekt sporen door ontgonnen land voren van pijn en onvermogen ze ploegt verlies en wanhoop om legt akkers van gemis wijd open waar zichtbaar wordt wat altijd was maar ondergronds was blijven steken wat liefde heet of pijnlijk stak blijft achter bij wie het...
