door Hugo Vos | nov 1, 2022
in Nederland vind je geen woord dat rijmen wil op herfst tenzij je als gebroken glas of porselein in een egostrijd verwikkeld zit rondom de vraag: wie is het scherfst?
door Hugo Vos | apr 12, 2022
ikik ben eerste persoonin enkelvoudvan waaruitik spreeken handelin de hoop dat jijtweede persoonin enkelvoudmij zult verstaanhoe bijzonderik denk dat ik ik bencreëer daarmee een egojij denkt dat jij jij bentcreëert daarmee een egokomen we tezamenverworden we tot...
door Hugo Vos | mei 26, 2021
ik heb mijn gedachten vandaag eens goed bekeken wie maakt ze eigenlijk? vroeg ik me af ik niet zeiden ze ik ook niet zei ik er viel een vreemde stilte in mijn hoofd een zeldzaamheid we keken naar elkaar meer niet ‘ik ben verbluft’ dachten we tezamen want we hadden...
door Hugo Vos | jan 21, 2021
we gutsen en we schaven we beitelen en schuren we kerven en we snijden onze ego’s overeind we boenen en we wrijven we slijpen en we poetsen we polijsten steeds die ego’s maar weer glimmend maar we zijn toch diamanten die ongeslepen al zo zuiver...
door Hugo Vos | aug 21, 2020
ik fiets met volle bepakking mijzelf bijkans een hartverzakking en af en toe dan rij ik een e-biker voorbij da’s steeds een egopunt in feestverpakking
