door Hugo Vos | nov 1, 2022
in Nederland vind je geen woord dat rijmen wil op herfst tenzij je als gebroken glas of porselein in een egostrijd verwikkeld zit rondom de vraag: wie is het scherfst?
door Hugo Vos | okt 8, 2022
het feestmaal wordt weer uitgestald over de dis van moeder aarde in alle kleuren legt het maal uitnodigend zich op de bosgrond neer microscopisch viert nu de natuur het feest van dood en leven en schuift miljarden stoelen aan de gasten die er plaats op nemen ik ken ze...
door Hugo Vos | okt 5, 2020
en nu de zomer opnieuw haar jas uitdoet en ik ‘m aan knisperen de herfst en ik hand in hand met onze voeten door de bontgekleurde straten zo peinzen we onder onze natbewaaide kruinen over wat we graag behouden willen maar toch los zullen gaan laten ze sombert wat ...
door Hugo Vos | mrt 24, 2020
de meesjes dansen hun liefdesdans rond hun tiny house aan mijn balkon beneden is de boom ontknopt en buiten schijnt de zon kijk ze voeren takjes aan en zachte stukjes mos ik zie het door het vensterraam buiten barst de lente los maar in mij zijn de straten nat en gaat...
door Hugo Vos | okt 27, 2019
de bladeren vallen in mijn hoofd mijn gedachten knisperen bij iedere stap waai ik beelden op van toen en ach en och, och ja de geur van wegterend verdriet compost van gevoelens om morgen, niet nog vandaag, voeding te zijn voor nieuw leven in mijn brein dan zal er...
