door Hugo Vos | jul 28, 2022
hij zou zijn hoofd graag zachtjes leggen op zijn moeders warme schoot haar vingers door zijn krullen kroelend maar ’t kan niet meer want ze is dood ’t zou ook een heel erg raar gezicht zijn een volwassen man, zo groot toch ’t kind in hem dat is nog klein ach ’t kan...
door Hugo Vos | mrt 14, 2022
hij had het expliciet gevoeld die man die ik niet kende maar iets in hem vandaag was onmiskenbaar anders ik zag dat duidelijk aan hem een lach dreef op zijn lippen zijn ogen lekten zonnestralen en in zijn tred zat gretigheid het kind in hem ontsnapte met zijn meer dan...
door Hugo Vos | dec 20, 2020
moge mijn ouder worden zo langzaam gaan dat ik het zelf niet merk dat mijn geest blijft dansen het kind nog speelt in mij mijn lichaam voort wil gaan en ik niet voel dat ik al schuifel nog niet besef dat ik vergeet en pas die allerlaatste nacht als ik vermoeid onder...
door Hugo Vos | nov 29, 2020
leeftijd ik krijg het (nog) niet te pakken wat het doet met mij met jou met ons ik zoek het kind in jou in iedere bejaarde kop achter de ogen het tranenmeer bij de een wordt er gezwommen gedoken, gesparteld “BOMMETJE!” bij de ander steekt slechts die ene hand (nog)...
door Hugo Vos | aug 6, 2020
en ook jij bent ooit dat kind geweest dat door de plassen stapte met een glimlach op je snoet nu ik jou zo in je maatpak zie hoop ik oprecht dat je dat nog zo af en toe eens doet