door Hugo Vos | dec 9, 2022
dat moment dat je daar staat geheel ontkleed hier bij mijn bed zo kwetsbaar en wij weten het dat moment dat je daar staat geheel ontkleed hier bij mijn bed jouw lichaam toont me kippenvel het maakt zich op voor ’t minnespel geheel ontkleed hier bij mijn bed jouw...
door Hugo Vos | jul 7, 2022
waarom schrijf ik toch mijn verzen al die woorden op papier heb ik die drang om uit te leggen waar ik de zin vind of plezier als ik toon waar al mijn tranen zitten of wat de bron is van mijn zorgen als dat allemaal beschreven is wat brengt dat mij dan morgen? waarom...
door Hugo Vos | jun 23, 2022
ik heb een hart van glas je kunt er zo naar binnen kijken ik heb er geen gordijnen voor dat verduistert mij teveel je ziet al gauw wat mij beroert als je de moeite neemt om even bij me stil te staan maar velen gaan me snel voorbij misschien maakt het ze verlegen als...
door Hugo Vos | mei 20, 2022
hoe kwetsbaar is de mensenziel zo’n heel dun vliesje vol verlangen waar al te vaak een gat in viel hoe kwetsbaar is de mensenziel waaraan we ons bestaansrecht hangen ten diepste is de mens fragiel hoe kwetsbaar is de mensenziel zo’n heel dun vliesje vol verlangen...
door Hugo Vos | jun 9, 2021
’t waren mannen die werken met hun handen in de techniek stoere mannen echte mannen hart geen moordkuil doorgaan mannen elkaar afzeiken schouders meppen dat soort mannen mannenmannen ‘k heb ze ontmoet die mannen écht ontmoet die kleine mannen zachte mannen...
