door Hugo Vos | okt 4, 2021
hoeveel liefde kent de wereld en raakt de liefde nooit eens op? ‘t is een oude fossiele brandstof voor menig hart en menig kop hoelang kan de mens nog putten hoelang pompt men het al op?
door Hugo Vos | sep 19, 2021
we konden naar de bomen kijken en zeggen: ‘dat is de natuur’ genieten van hun kleurenpracht in het verstilde najaarsuur we konden naar de herten luisteren en zeggen: ‘hoor toch die natuur’ ons verbazen om die paringsroep in het vroege avonduur we konden naar de...
door Hugo Vos | jun 20, 2021
het is maar net waar jij jouw focus legt en wat je waarde geeft in ’t leven je kunt de mooie dingen aandacht geven en wat er niet toe doet laten vervagen hoewel je je natuurlijk af kunt vragen of wat verhulling kreeg niet moest gezien zegt dat niet meer juist over ons...
door Hugo Vos | jun 17, 2021
vaak als ik wandelend op straat naar de tegels kijk zie ik veel vertrouwen liggen al die mensen die voor mij gingen zijn het het klaarblijkelijk ergens verloren in zichzelf in de ander de buurt de maatschappij en opvallend vaak de mensheid ik raap het altijd op zo...
door Hugo Vos | apr 8, 2021
de laatste mens draaide zich om ’t was stil op aard het licht kon uit een boom, een vis echt geen idee hoe of dat was hij had ze slechts van horen zeggen de mensheid had op het laatst blad van ‘t dikke boek in no-time alles uitgeleefd en had nu het geen zin meer had...
