door Hugo Vos | sep 18, 2022
we leven in een notendop daar creëren we de wereld zetten ons er midden in en zijn zo onze eigen god in de gedachtenkronkels draait alles om die ene dat zijn wij, wie anders ons schedeltje op slot totdat de vragen komen wie we zijn, waarom, waartoe dan willen we...
door Hugo Vos | sep 17, 2022
zou er een schubarts zijn waar je langs moet gaan een keer of twee per jaar voor controle en dat die dan gaat mopperen dat je je schubben onvoldoende poetst? hoe heet degene die je steunvinnen aanmeet omdat je last hebt van plat- of hamervinnen waardoor je steeds in...
door Hugo Vos | sep 16, 2022
dat ook dichters moeten leren wil ik helder proclameren laten zij zich niet verstouten in het verhullen van hun fouten neem mijzelf nou eens bijvoorbeeld bijvoorbeeld wat ik eerder schreef schreef ik een lus-gedicht dat zei ik ik zei het vol in overtuiging zij die...
door Hugo Vos | sep 15, 2022
ik lig vermagerd op mijn sterfbed om voorgoed op reis te gaan je vraagt me of ik spijt heb van de dingen die ik heb gedaan ik zeg: ‘natuurlijk schat wat denk je?’ ‘ik had zoveel anders willen doen en had ook zoveel willen laten’ je geeft me...
door Hugo Vos | sep 14, 2022
door Hugo Vos | sep 13, 2022
het is een feit dat zelfs ik me ook wel eens een keer vergis want ja geheid en tot mijn schrik zie ik opeens ik heb het mis de zekerheid waar ik op mik deed iets gemeens wat klote is ’t is onvermijdelijk da’k me verslik in iets obsceens wat dagelijks is Een...
