door Hugo Vos | nov 15, 2019
hoe fijn het is als jij me aankijkt die blijheid op je snoet doet me zo goed zoals je steevast bij de deur al staat te wachten mij in jouw gedachten hoe warm je voelt als ik je streel de zachtheid van je haren wil ik bewaren de manier waarop je mij bespringt je adem...
door Hugo Vos | nov 14, 2019
Ik sprak vandaag een zwerver die verloren op een koud nat bankje zat temidden van een berg met spullen. Ik vroeg: ”Wat draag je allemaal bij je man?” “In die tassen van de supermarkt”, zei hij “Daar zitten al de boodschappen die ik van mijn ouders kreeg. Dat ik niet...
door Hugo Vos | nov 13, 2019
God zei in mijn jeugd direct ‘Je kwam in zonde hier op aarde!’ Dus stond ik drie-nul achter en stopte ik dus maar met gelukkig willen zijn want dat kon ik toch niet maken Mijn ouders, die die god geloofden, zeiden: ‘Ja jongen God heeft gelijk gedraag je dus naar zijn...
door Hugo Vos | nov 12, 2019
Ik was op een dag mijn trots kwijt Ik had hem ergens op gelegd Wist enkel niet meer waar… Op mezelf? Op mijn gedrag? Hoe ik me kleedde? Geen idee! Op de spullen die ik bezat? Op mijn maatschappelijke positie? De hoogte van mijn spaarrekening? Daar was het allemaal...
door Hugo Vos | nov 11, 2019
er is zoveel weer gezegd vandaag meer dan ik kan horen mensen praten de hele dag hun levens vol met woorden die zijn een verbloeming slechts van dat wat echt passeerde men lult liefst recht wat kromde ’t idee hoe fijn iets was of zeerde woorden zijn een goed...
door Hugo Vos | nov 10, 2019
verliezen vind ik een naargeestig woord dat wat ik had heb ik niet meer er zit een afscheid in dat ik niet vrijwillig heb genomen ik heb niet opgelet ik was te laat of misschien kon ik je niet meer bij me houden verliezen wat een naargeestig woord niet dat ik jou ...
door Hugo Vos | nov 9, 2019
waar zit toch de hoofdafsluiter van de woordtoevoer die uit mijn denken stroomt de kraan aan het einde van het kanaal tussen mijn brein en mijn tong sluit slecht ik zeg zoveel dingen die ik helemaal niet wil zeggen hoefde och hield ik maar meer binnen maar soms dan...
door Hugo Vos | nov 8, 2019
dat ene woordje in mijn rechter oor die streling langs mijn onderarm omhoog je warme adem langs die blonde haartjes nét boven mijn jukbeen je schaterlach het licht dat je ogen doet zonnen je lippen die heel zacht onraakbaar haast de mijne het ritme dat je borsten...
door Hugo Vos | nov 7, 2019
de leernicht hijst zich in de leer wil wel eens leren hoe en wat hij leert dat wordt geleerd hoe leernichten niet passen in de leer dus hijst hij zich extra in het leer Teken wat je vandaag leert
door Hugo Vos | nov 6, 2019
is boosheid niet een onvermogen? het niet kunnen bereiken van verdriet? denk je niet? is boosheid niet een vorm van verlangen? een hopen op het raken van oprecht gevoel? begrijp je wat ik bedoel? is boosheid niet een vervormde vorm van uiten? van een onverwerkte lang...
