door Hugo Vos | jun 29, 2019
als ik de spiegel in de ogen kijk zie ik mijzelf zoals de anderen mij zien ik zie iemand op wie ik lijk van buiten dan, van binnen niet misschien is dat beeld net als mijn stem ik hoor hem wel maar dan vervormd en bovendien heb ik nooit echt goed naar mijzelf...
door Hugo Vos | jun 29, 2019
Jacobus wou zo graag naar zee Pa die wou er niet van horen Maar ondanks dat ging hij toch mee Een zeeman was geboren Hij schrobde hier, hij schrobde daar Hij schrobde alle boorden En midden op de oceaan Dacht hij aan vaders woorden: refr. De wereld bezeilen Dat wordt...
door Hugo Vos | jun 28, 2019
de mens die viert de jaren die hij op aarde heeft geleefd er wordt nadrukkelijk gestreefd er zoveel als kan te sparen want wie de dood weet te bedaren zit aan het leven vast gekleefd en wie de meeste jaren heeft verdient het meest zijn grijze haren totdat ons...
door Hugo Vos | jun 27, 2019
wat zijn er toch veel films gemaakt verhalen van een woelig leven die hoofdpersonen steeds beleven en die de kijkers dan weer raakt maar zouden hoofdpersonen geven om wat óns leven woelig maakt zijn zij ooit ook diep geraakt door zich in ons eens in te leven? het...
door Hugo Vos | jun 26, 2019
ik was een keertje in de wolken en raakte zwaar teleurgesteld de reden zal ik hier vertolken ik weet niet of je het al wist wolken zijn dus welgesteld niks anders dan gewoon wat mist Teken een wolkenlucht
door Hugo Vos | jun 25, 2019
ik wil wel in de ruimte wonen gewichtloos in een kleine stad waar niet zoveel toeristen komen in een raketteflat met een rakettekat lekker naar naar mijn werk toe zweven een dutje doen op het plafond dat klinkt me als een hemels leven nooit meer wolken, altijd zon we...
door Hugo Vos | jun 24, 2019
na de hoogmoed komt de val dat wist ik al maar mijn val was sierlijk en onwaarschijnlijk goed bij mij kwam na de val mijn hoogmoed Teken je laatste val
door Hugo Vos | jun 23, 2019
de klok die draait mijn dagen rond en daardoor zie ik lijdzaam aan hoe snel de jaren zijn gegaan vanaf de dag dat ik ontstond zie de secondewijzer driftig tikken volg ik hem, nadert mijn einde snel maar volg ik dan de juiste wel? ik kan ook op die anderen mikken die...
door Hugo Vos | jun 22, 2019
ik geniet op mijn balkon in de verte zakt voorbeeldig traag de zon en steekt de bomen aan ontvlammend in een rode gloed de wolken die erachter staan kleuren blozend mee het is alsof ik op mijn handen sta met wolken als een omgekeerde zee...
door Hugo Vos | jun 21, 2019
mijn lieve schat ik wil je in een bakje of in een hoorntje ik wil je ook wel op een stokje of tussen wafeltjes met slagroom notenkrokant spikkeltjes of chocodip of ik je nou lik lepel van je stokje bijt of uit je wafeltjes pers ik wil je ik ben verkocht en smelt voor...
