door Hugo Vos | jun 20, 2019
ik leef mijn leven in mijn kadertje en zie de wereld niet als jij jij leeft het jouwe in jouw kadertje en ziet de wereld niet als mij mijn waarheid is bij voorbaat niet de jouwe en de jouwe ook bij voorbaat niet van mij dus waarom zou je ‘m door elkanders strot...
door Hugo Vos | jun 19, 2019
ik bracht mijn gieter naar ’t balkon ik moest een plant reanimeren die lag te sterven in de zon dat gebeurde al zo vele keren waarschijnlijk was ik nét ik op tijd zo zou ik voor mijn eigen sterven in de cyclus van de eeuwigheid nu eens een góed karma erven toen ik...
door Hugo Vos | jun 18, 2019
je hebt een lijf dat functioneert maar dan opeens krijg je gedachten die gaan hun gang dat weet je want die leven vaak op eigen krachten je voelt een pijntje en bent moe dat koppel je als één + één = K eerst denk je nog stel je niet aan! denk logisch na maar dan zit...
door Hugo Vos | jun 17, 2019
ze zijn misschien beperkt in denken of in handelen de mensen met wie ik ben vandaag ik zie mijzelf denkbeeldig toch een soort de trap afwandelen om uit te vinden wie we zijn waarom toch plaats ik mij zo boven hen dat is de vraag ik in die kaders zij uit de toon...
door Hugo Vos | jun 16, 2019
op de vensters van je woning speelt de film ‘De wereld’ af alles echt wat daar voorbijkomt kijk je wel eens met die bril? de oude mensen met hun hondje worstelend met eenzaamheid en kijk, daar loopt ze weer die zwerfster die ook wel eens een maaltijd wil dat...
door Hugo Vos | jun 15, 2019
Ik zzal zzacht ook dezze nacht zzinderend jouw pracht bezzingen zzodat jouw bloed zzneller gaat zztromen ik verzztoor dan wel je zzoete dromen maar zzo moet ik aan mijn voedzzel komen zzie hoe dankbaar ik zzal zzijn alzz je mij even laat zzuigen tot ik zzachtjezzaan...
door Hugo Vos | jun 14, 2019
Je bent een zaadje of een ei en komt elkaar in moeder tegen je nestelt samen in een wand tot zover weinig aan de hand je deelt jezelf miljoenen keren daarna moet je proberen uit die buik te raken om van het leven iets te maken maar wat dat iets is is wel vaag want of...
door Hugo Vos | jun 13, 2019
Een mens die hecht zich aan zijn spullen stopt daar zo makkelijk emoties in Die vaas van Oma, moeders sjaaltje die medailles die ik ooit ontving spullen zijn gestolde beelden van eigenaren van het kreng die spullen ooit weer vrij te geven is een knippen in de...
door Hugo Vos | jun 12, 2019
als Walt Disney mij zou tekenen wat voor figuur zou ik dan zijn? was ik een Vos, (zo heet ik immers) of meer een kakkerlak of een tonijn? als ik Walt was zou ‘k het wel weten ik tekende mijzelf als pluizig dier zo een die iedereen zou willen aaien intelligent...
door Hugo Vos | jun 11, 2019
in het magazijn van mijn persoonlijkheidstaan prachtige objecten de grootste schappen -op ooghoogte- laten mijn zachtheid zien daarnaast ligt mijn toegankelijkheid voor ’t grijpen ook het ruimte geven ligt dichtbij en op een prominente plek mijn oordelen liggen...
