door Hugo Vos | jan 18, 2021
gedemonstreerd ruig aan toe stof sloeg neer schoenen lagen er een gebroken wapenstok shawls mondkapjes blauwe wegwerphanden kapotte flessen molotov halve brillen vals gebit de liefde die lag er ook verfomfaaid onder de voet en bovenal...
door Hugo Vos | jan 17, 2021
mijn geest zo licht dwaalt door de nacht gedragen op de wind het beeld zo scherp kleurenpracht ’t wordt in detail tot mij gebracht grillig haar pad de vleugelslag terwijl ze door mijn dromen jacht en ’s morgensvroeg dwarrelt ze zacht terug op het kussen neer waar ik...
door Hugo Vos | jan 16, 2021
de groene vingers van mijn vader – zijn liefde voor zijn tuintjes en de bloempracht in zijn kerk- hij nam ze mee ik heb ze niet geërfd mocht ik toch ooit in een hemel door de Hof van Eden lopen dan weet ik vrijwel zeker hij is hier ook dit is zijn...
door Hugo Vos | jan 15, 2021
ik kon er niet omheen prompt was ie daar dat woord subiet of ik maar wilde opschieten het kon niet wachten op die anderen subiet toen het doorhad dat ik iedere week een woord belicht dat op sterven na dood is, wilde het subiet beschreven worden tja, toen heb ik maar...
door Hugo Vos | jan 14, 2021
en sinds de slang kronkelend over de tap tot Eva sprak: hier drink op dat bier ’t is Mexicaans en bied het ook aan Adam aan sloten de deuren van café ‘’t Hemels Paradijs’ terstond en lopen we nu allemaal met dat verdomde vijgenblad voor onze mond
door Hugo Vos | jan 13, 2021
we stonden stil vandaag bij wat we zagen een man of twaalf een foto was het waar we naar keken we waren een insect met meer dan twintig ogen en al die ogen zagen iets wat anderen heel anders zagen we spraken met elkaar keken door elkanders ogen en zagen hoe het beeld...
door Hugo Vos | jan 12, 2021
de oude mensen komen bij jou op kraamvisite en lange tijd ga jij bij oude mensen op bezoek opa’s, oma’s, tantes, omen je kijkt in leeftijd naar ze op dan, een voor een, verdwijnen ze en plots is het verschil in leeftijd zoek bezoek jij uitgekomen babydromen kijk jij...
door Hugo Vos | jan 11, 2021
terwijl het buiten kilt en guurt de vorst haar adem over aarde stuurt de straten leeg zijn van verdriet treur ik niet, nee treur ik niet want in mij warmt het en het straalt het nieuws dat vast geen covers haalt gaat in mij rond als vuur zo vlug ze komt weer terug, ze...
door Hugo Vos | jan 10, 2021
als ik de bronnen moet geloven de boeken die ik las over het brein zie je met je eigen ogen niet wat iets werkelijk zou zijn die ogen van je vangen slechts miljoenen pixels hier en daar en je hersenen die knutselen daarvan dan beelden in elkaar iets kan een lichtflits...
door Hugo Vos | jan 9, 2021
de vader van mijn vader die ik zo zelden zag dat zwarte pak dat zie ik nog maar waar is toch zijn lach? de kerk diep in zijn binnenzak hij droeg hem iedere dag de afstand die er was die voel ik nog en waar is toch zijn lach? een vreemde man voor mij die stond op zijn...
