door Hugo Vos | nov 24, 2022
we zouden met z’n tweeën eten dus dekte ik voor drie een extra glas, een bord, bestek je vroeg je af voor wie en laatst op dat familiefeestje toen dekte ik voor tien we waren met z’n negenen en er was ruzie bovendien ja, steeds als ik de tafel dek maak ik een extra...
door Hugo Vos | okt 22, 2022
onder het zand leven de beestjes als een smakelijk diner voor wie de kunst kent van t souperen in de branding aan de zee zie de gasten lustig turen als hun avondmaal begint al kwebbelend een snavel prikken terwijl men weer een hapje vindt ik zou zelf niet aan mijn...
door Hugo Vos | okt 8, 2022
het feestmaal wordt weer uitgestald over de dis van moeder aarde in alle kleuren legt het maal uitnodigend zich op de bosgrond neer microscopisch viert nu de natuur het feest van dood en leven en schuift miljarden stoelen aan de gasten die er plaats op nemen ik ken ze...
door Hugo Vos | okt 1, 2022
ik zie ze nooit maar ze wonen bij me mijn huisdieren ze slapen in mijn bed op mijn bank en het tapijt ze vragen weinig hoor ik hoef ze niet te voeren ze vinden zelf hun kostje dat scharrelt maar wat rond wat ze eten? nou, mens en zo! heb ik van horen zeggen de dode...
door Hugo Vos | feb 7, 2022
op zich ben ik best smakelijk maar overduidelijk restant ik ben niet vers en zeker niet bedorven kan ‘nog wel een ronde door’ als het licht in de duisternis verschijnt word ik eerst opzij geschoven en als er dan niks beters is dan kiest men mij ik weet het het is mijn...
