door Hugo Vos | jan 14, 2023
Ik kan wel zeggen dat mijn missie geslaagd is. Méér dan geslaagd.Het is niet makkelijk geweest. Want ja, transformatie gaat met vallen en opstaan. ‘Als je niks probeert leer je ook niks’. Dat heb ik mijn mens wel eens horen zeggen. De knop is om. Hoe mijn realisatie...
door Hugo Vos | jan 13, 2023
Ik dacht dat ik, als wild dier in spé, ogen had die in het donker konden kijken. Maar helaas. Als het echt pikkedonker is zie ik he-le-maal niks. En dat heeft toch iets veroorzaakt in me denk ik. Zelf de koelkast openmaken was geen optie. Ik heb het geprobeerd....
door Hugo Vos | jan 12, 2023
Wat een ophef allemaal. Ik was heus wel beneden gekomen. Ooit. Maar ik had gewoon nog geen echt plan. Had me meer tijd gegeven. Dan was er wel iets in mij opgekomen. Ik had ook niet moeten gaan mauwen daar boven in die boom. Wat wilde ik bereiken daarmee? Het was toch...
door Hugo Vos | jan 11, 2023
Vegetarisch! Ze gaf me vegetarische brokken! Dat het bestaat! Ik ben carnivoor tot in mijn botten!! Wat denkt ze niet? Is het een vorm van straffen? Voor het incident met de vis, die met de planten of de vazen? Waar gáát dit over? Eén van die vazen is heel gebleven...
door Hugo Vos | jan 10, 2023
Mijn mens heeft me uitgefoeterd. Ik zat gelukkig boven op de slaapkamer, maar ik kon haar luid en duidelijk horen. Ze haalde het visincident er ook nog bij. Ja, smeer het er nog maar eens lekker in! Alsof ik het zelf allemaal zo leuk vind.Later toen ik voorzichtig...
door Hugo Vos | jan 9, 2023
Goed. Mijn ware zelf. Die ga ik leven. Punt is natuurlijk wel dat ik uit een nest, en meer specifiek, uit een geslacht kom van gedomesticeerden. Daar gaat een hele lange lijn aan vooraf. Maar ergens ligt de oorsprong toch in de wildernis. Die zit hoe dan ook nog in...
door Hugo Vos | jan 8, 2023
(Aflevering 1 van 7) Kijk, op zich is het toch niet heel vreemd, dat verlangen in mij. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik heb het goed. Er wordt prima voor me gezorgd. Ik krijg meer dan voldoende liefde en ik kan binnen de mij gegeven kaders volledig mijn eigen gang...
door Hugo Vos | jan 7, 2023
Hij schrok wakker van de deurbel. Was hij tijdens het wachten toch even ingedommeld op de bank. Snel stond hij op, wreef de kreukels uit het zitkussen en wierp een vlugge blik in de spiegel of hij zelf ook niet al te verkreukeld was.Er werd weer gebeld. Het...
door Hugo Vos | jan 6, 2023
Zijn slaapkamer was nu zó opgeruimd en netjes dat hij er voor gekozen had om op de bank te slapen. Hij wilde Allegonda niet opschepen met een beslapen bed. Het was behelpen, maar hij herinnerde zich dat hij in één van de vuilniszakken een oud plaid had gestopt. Die...
door Hugo Vos | jan 5, 2023
Donderdag zou ze komen. Gerard voelde diep in zijn buik dat het iets met hem deed. Alsof daar opeens een kabbelend beekje met warm water stroomde. Donderdag zou ze komen… Hij fantaseerde over de ontmoeting. Bij de deur, naast de stapel post en de lege flessen, zou hij...
