door Hugo Vos | mei 9, 2022
ze had de markt goed ingeschat en kende zo haar waarde toen ze voor ’t raam daar op de gang zich naast haar plantjes schaarde het rode lampje kleurde mooi bij het tapijt zo voor de deuren ze wist dat hier veel volk kwam van haar mocht het gebeuren ze zwaaide naar...
door Hugo Vos | mrt 20, 2021
’t was niet eenvoudig om hem aan te raken fysiek niet en zeker niet diep emotioneel hij was door het leven al te diep geraakt nog meer gevoeligheid was hem teveel dat schepte natuurlijk een verwijdering tussen zijn gepijnigd hart en dat van mij dat open stond en naar...
door Hugo Vos | feb 13, 2021
mijn geest zoekt nog zo vaak momenten van fysiek contact tussen mij en hem waren het er echt zo weinig? wanneer kreeg ik toch zijn arm om mijn schouder die warme knuffel of die kus van goud? zo zelden? toen hij oud was zijn vrouw al jaren dood zag ik hem steeds...
door Hugo Vos | jan 22, 2021
ze wreven langs mijn benen krioelden om me heen en waren niet alleen schurken hun geniepige lachjes die maskertjes voor hun ogen hadden me dus bedrogen schurken langs mijn billen gingen ze langs mijn armen en mijn rug van links naar rechts en weer terug schurken pas...
door Hugo Vos | jul 16, 2020
mijn moeder leerde mijeen liedje spelenop de pianoik was een jaar of achtzij is al jaren doodals ik soms plaatsneemachter die wit met zwarte toestenkomt dat liedje als vanzelfweer uit mijn handenals uit de doodmijn vingertoppenbrengen haar tot levenraken haar heel...
