door Hugo Vos | mrt 14, 2023
De eendagsvlieg Kom op jongens, ik ben al lang geen larve meer. Ik heb de volwassen leeftijd bereikt. Dus het is tijd. Hoog tijd. Opschieten nu. Ik ben op zoek naar een partner. Seks wil ik. Meer heb ik niet nodig. Eten? Geen tijd voor. Kom op mannen waar zitten...
door Hugo Vos | mrt 13, 2023
Ze had hem hier niet eerder gezien. Hij moest van ver gekomen zijn. Van achteren ook, want anders had ze hem zeker zien aankomen. Dat is het voordeel van een lange nek, je ziet veel. Als je oplet natuurlijk. Maar ze had niet opgelet. Ze proefde het aan de acacia. De...
door Hugo Vos | mrt 12, 2023
De avondzon schijnt. Haar gouden stralen liggen langgerekt en spiegelend nog op het water. Ze kabbelen hun sfeerverlichting richting de oever. Waar ik zit. Te wachten. Tussen het riet. Zodat jij, als jij me ziet straks, mijn naakte lichaam niet in één keer in het...
door Hugo Vos | mrt 11, 2023
Als ik mensen meeneem in mijn beslommeringen, ze vertel wat me overkomt in de zee van niksigheid, zoals ik jou nu ook meeneem in mijn wederkerigheden, zeggen mensen nogal eens bagatelliserend: ‘Nou er valt best nog wat te beleven in jouw leven. Je boft maar.’ ...
door Hugo Vos | mrt 10, 2023
Saaiheid laat niet met zich spotten. Ik ben opgegroeid met het adagium Rust, Ritme en Regelmaat.Zo hebben we ons kind ook opgevoed. Hij is uiteindelijk goed terecht gekomen. Iets erin heeft dus gewerkt. Maar helaas, het Ritme in zijn lijf werd verstoord, waardoor ik...
